Dieren veinzen niet
Weblog
Theresia van der Pant moet deze giraffe in Artis hebben geportretteerd, want daar was ze graag om inspiratie op te doen voor haar dierplastieken. De beeldhouwster maakte het liefst dieren; ‘dieren veinzen niet’ en dat gaf hun meer vrijheid, zei ze. Bovendien vond ze naar mensen kijken een inbreuk op hun privacy. Dieren ondervonden geen last van haar indringende observerende blik. Als ze al sculpturen van mensen maakte, deed ze dat niet naar levend model maar uit haar geheugen, met foto’s als steunpunten.
Van der Pant volgde na de oorlog haar opleiding aan de Rijksacademie in Amsterdam bij Piet Esser en in Brussel bij Oscar Jespers. Terug in Nederland deed ze mee aan de grote tentoonstelling Nederlandse beeldhouwkunst ‘57 in Museum Boijmans Van Beuningen, waar ze opviel met haar dierensculpturen. Daar was ook deze giraffe te zien, die daarna werd aangekocht voor de rijkscollectie. Daarna volgden vele opdrachten en meer rijksaankopen: 8 tekeningen, waarvan 3 werden overgedragen aan het Rijksmuseum, en 5 beelden van dieren.
Ook haar bekendste beeld, het gracieuze bronzen ruiterstandbeeld van koningin Wilhelmina op het Rokin in Amsterdam, toont haar grote vakmanschap. Het was de bedoeling dat ze Wilhelmina zou weergeven als oorlogsvorstin, die achter de microfoon het volk toespreekt. Van der Pant vond dat geen goed idee en maakte een beeld van een jonge vorstin, schrijlings zittend op een paard in telgang. Het paard is minstens zo majestueus als de vorstin, maar Van der Pant had nu eenmaal meer met dieren.