Een mysterieus portret
Weblog
Deze meer dan twee meter hoge tekening is een raadselachtig werk. De geportretteerde heeft de kop van een kangoeroe, maar de handen van een mens. Zijn kostbare uitdossing is als het cijfer acht opgebouwd, en wanneer je de banen van de gestreepte stof vanaf de pofmouwen volgt, kom je terecht in een kunstig knoopsel dat weliswaar eindigt in een punt maar je ook weer naar boven stuwt, alsof je evenals het mens-dier losjes in de ruimte zweeft.
Machteld van Buren, die in de jaren 80 de Rietveldacademie in Amsterdam en daarna de Rijksacademie volgde, hield zich in het begin van haar carrière bezig met de vraag of een portret wel geloofwaardige gelijkenis kan bieden, de reden waarom ze toen enkele series bijna identieke portretten maakte. Dit kangoeroebeeld is er een uit een reeks van zes, alle in verschillende kleuren. De titel ‘Sienna’ verwijst misschien naar de roodbruine kleur van de gestreepte stof, maar wellicht ook naar de klokkentoren van de dom van Sienna, al heeft diens exterieur een ander kleurpatroon: geen afwisseling in wit en roodbruin maar in zwart en wit.
De kangoeroe staart onbewogen in de verte, als een dierlijke Mona Lisa, en alleen aan de handen zou men de geportretteerde kunnen herkennen. Wat is hier de relatie tussen het uiterlijk en het innerlijk, toch het wezen van een portret? Wie o wie zou Van Buren in gedachten hebben gehad? Het blijft een mysterie.