De waarde van cultureel erfgoed: de verhalen van de Kanrin Maru

Weblog

Het was het eerste oorlogsschip dat Nederland in 1856 speciaal voor Japan had gebouwd: de Kanrin Maru. Voor Nederland staat dit schip symbool voor de bijzondere band die beide landen al eeuwenlang met elkaar hebben. En ook in Japan is de waardering voor dit stuk cultureel erfgoed groot.  Een waardering die niet zozeer schuilt in de materie – het schip verging in 1871 en is nooit teruggevonden –, maar vooral in de verhalen rondom het schip. Voor onderzoekers van het programma Maritiem Erfgoed Internationaal (MEI) van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed (RCE) reden genoeg om zich in 2019 verder te verdiepen in deze verhalen en de link die daarin schuilt met Nederland.

Prent van de oorlogsbodem de Kanrin Maru
Beeld: National Diet Library
Prent van de Kanrin Maru door Miyamoto Gendo

We gaan daarvoor terug naar het jaar 1856: het jaar dat op de werf van Fop Smit in Kinderdijk het eerste speciaal voor Japan gebouwde oorlogsschip van stapel loopt. Het land heeft het schip nodig om zich te kunnen meten met de buitenlandse mogendheden die steeds regelmatiger het land aandoen. Japan heeft echter geen eigen marine, omdat het zich in de jaren daarvoor vrijwel geheel heeft afgesloten van de buitenwereld. 

Zwart-wit overzichtsfoto van een scheepswerf
Beeld: www.scheepsbouw-alblasserdam.nl
Overzichtsfoto van de Leen Smit werf te Kinderdijk, de vroegere Fop Smit werf waar in 1856 de Kanrin Maru van stapel loopt.

Nederland mag tijdens dit isolement als enige westerse mogendheid handeldrijven met Japan. Het is dan ook ons land waaraan de shogun (de Japanse militaire leider) vraagt om een aantal moderne oorlogsschepen te leveren. Dat gebeurt wanneer de Amerikaanse Commodore Perry en zijn vloot in 1853 met de dreiging van geweld de openstelling van Japan forceert. Een van deze schepen wordt de Kanrin Maru.

Diplomatiek middel

Voor Nederland is de Kanrin Maru in feite vooral een diplomatiek middel, want al enige tijd daarvoor proberen wij de shogun week te maken voor een verdere openstelling van het land. Voor ons een poging om zowel de vastgeroeste handel open te breken, als enigszins de eigen positie nog te kunnen behouden zodra het onvermijdbare gebeurt en andere mogendheden meedingen naar bilaterale handelsafspraken.  

Tegelijkertijd draagt Nederland gretig bij aan de opbouw van een Japanse marine. Dat begint concreet in 1855 wanneer een Nederlands marinedetachement een marineschool in Nagasaki opricht. Japanse kadetten krijgen hier les in alle aspecten van de zeemanskunst, inclusief stoomwerktuigkunde. Als in 1857 de Kanrin Maru wordt afgeleverd doet ze dan ook de eerste twee jaar dienst als opleidingschip.

Nationale trots en familiegeschiedenis

We schrijven inmiddels 1860; het jaar waarin de Kanrin Maru de Stille Oceaan oversteekt, als onderdeel van een gezantschap naar de Verenigde Staten. De eerste echte proef voor een Japanse bemanning op open zee sinds de heropening in 1853. Deelname aan deze tocht is één van de redenen dat deze oorlogsbodem als een van de weinige schepen met naam en toenaam in de Japanse schoolboeken staat. 

De nazaten van de toenmalige bemanning komen sinds 1994 nog steeds samen als de Society of Kanrin-maru Crew Descendants. De verhalen over hun voorouders maken de nakomelingen trots; ze hebben een familie-eer hoog te houden. Gesprekken met een aantal van hen leren de onderzoekers dat de toenmalige bemanning bestaat uit een groep ijverige, standvastige en getalenteerde mannen die allen opgeleid zijn door Nederlandse marine-officiers. Commando’s werden dan ook in het Nederlands gegeven en ook hun voorouders moeten een aantal Nederlandse woorden gesproken hebben. Velen van hen lukt het om na hun reis van 1860 een prestigieuze plek in de Japanse samenleving te bemachtigen.

Het mysterie

We maken een sprong in de tijd: 1871. De shogun heeft inmiddels plaats moeten maken voor keizer Meiji en een regering naar Europees model, waardoor de Kanrin Maru in handen van de keizerlijke marine komt. In 1871 zet de regering het schip in bij de kolonisatie van Hokkaido, het meest noordelijke van de vier Japanse hoofdeilanden.

Met vierhonderd migranten aan boord vertrekt het voormalige oorlogsschip uit de haven van Sendai, met als eindbestemming Sapporo, de tegenwoordige hoofdstad van Hokkaido. Die eindbestemming haalt het schip echter niet. Volgens officiële bronnen zinkt het op weg naar Sapporo in een storm. Maar uit historische bronnen en verhalen van de lokale bevolking blijkt dat het schip op de klippen is gelopen bij Kaap Saraki – niet ver van het plaatsje Kikonai. De vermoedelijke oorzaak: slecht zeemanschap. Hoe het precies zit? We weten het niet; het wrak van de Kanrin Maru blijft tot op de dag van vandaag spoorloos.

Veld met gele tulpen en gekleurde vlaggetjes. Op de achtergrond een Hollandse molen en het monument ter nagedachtenis aan de schipbreuk van de Kanrin Maru
Beeld: Kikonai municipality
Het monument van de Kanrin Maru in Kikonai.

Bestaansrecht en toeristische trekpleister

Vergaan bij Kaap Saraki of niet, de inwoners van Kikonai sluiten de Kanrin Maru in hun hart. Tegenwoordig is het schip niet meer los te denken van de gemeenschap. Zo zijn er ‘s zomers twee festivals ter ere van de Kanrin Maru en er is zelfs een ‘Vereniging voor het Behoud van de Kanrin Maru’ opgericht. Ter nagedachtenis aan de schipbreuk heeft deze vereniging - met hulp van de gemeente en de nazaten van de bemanning - zelfs een monument opgericht. Inclusief een model van de Kanrin Maru, een molen die Nederlands aandoet en een tuin waar in het voorjaar zo’n 50.000 Hollandse tulpen bloeien.

Al met al laten al deze verhalen zien dat het cultureel erfgoed van de Kanrin Maru misschien niet meer zo veel resoneert in tastbare aspecten, maar meer leeft in het immateriële domein. En dat geldt ook voor Nederland. Immers, met het onderzoek van de RCE zetten we ook nu de Kanrin Maru in als diplomatiek middel om de betrekkingen met Japan te versterken. Daarmee is en blijft het schip een toonbeeld van onze diplomatieke flexibiliteit.

Meer weten?

Op de website Maritime History of Stepping Stones vind je nog veel meer informatie over de Kanrin Maru en de verhalen die experts van het Programma MEI ophaalden bij Japanners verbonden aan de Society of Kanrin-maru Crew Descendants en de lokale bevolking van Kikonai.