Omschrijving complexonderdeel 1

Alhoewel door A. van Reeck in het tweede kwart van de 17de eeuw enkele boerderijen zijn aangekocht, is het niet precies bekend wanneer er een buitenhuis is gebouwd. In 1780 is sprake van "een spatieus weldoortimmerde Heerenhuijsinge, voorsien van verscheidenen behangen en onbehangen kamers en Appartementen ...". Volgens oude afbeeldingen is ca. 1830-1840 een groot tweelaags LANDHUIS in neoclassicistische trant tot stand gekomen met een lengte van negen vensterassen en een breedte van vijf, gedekt door een dubbel schilddak. Een vergelijking met de kadastrale minuut van 1822 leert dat daartoe een lange vleugel (met serres) aan de zuidoostzijde is afgebroken. In 1937 heeft F.A. Eschauzier in opdracht van C. Stolk het toenmalige huis met één bouwlaag verlaagd. Inwendig ontwierp hij een landhuis in Engelse trant met een ruime hall met schouw, trappenhuis en vide. Daarbij zijn de oude fundamenten en binnen- en buitenmuren, evenals het merendeel van de gevelopeningen gehandhaafd. De entree werd verplaatst van de lange zuidwestzijde naar de korte noordwestzijde. In 2001 hebben wijzigingen plaatsgevonden, waarbij de veranderingen van Eschauzier ongedaan gemaakt zijn. De gevels en vrijwel alle binnenmuren van voor 1938 zijn daarbij gehandhaafd.

Waardering

Het LANDHUIS is van algemeen belang:

- als hoofdonderdeel van de historische buitenplaats Langenhorst, de plaats markerend waar vanouds het centrale hoofdgebouw op de buitenplaats was gesitueerd;

- het landhuis heeft ensemblewaarde vanwege de ruimtelijke en functionele relatie met de overige complexonderdelen van de buitenplaats.