Cluster 301. Schuilhut.

NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE

Inleiding

SCHUILHUT (Tamboershut) VAN FORT VOSSEGAT als zeldzaam gebouwtype waarvan de oorspronkelijke functie die van onderkomen van (officieren van) de genie betrof, maar die later in gebruik is genomen als zogenoemde Tamboershut. Vermoedelijk dateert het torentje met de galmgaten uit deze tijd. Houten gebouwen - ook 19de-eeuwse - als zodanig zijn niet bijzonder zeldzaam binnen de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Ze komen voor als onderkomens voor manschappen en materieel, maar hun architectuur overstijgt zelden die van de rechthoekige plattegrond met pannengedekt zadeldak. De schuilhut op het voormalig Fort Vossegat wijkt hiervan af door de rietgedekte, snijdende zadeldaken en het torentje. In 1935 is het bladriet vervangen door hout. De schuilhut is omstreeks 2010 verplaatst naar de huidige locatie aan de noordzijde van het terrein, waarbij tevens restauratie plaatsvond en een rietdekking is teruggebracht. Bij de restauratie en functievernieuwing is modern comfort ingebracht: het is nu een soort woonkamer voor het belendende logiesgebouw, voorzien van in een doosconstructie geplaatste pantry en sanitair.

Omschrijving

SCHUILHUT (Tamboershut) VAN FORT VOSSEGAT, samengesteld uit gepotdekselde houten delen en van origine gedekt met bladriet. Het pand is in 1875 gebouwd naar een ontwerp van A.A. Burgdorffer. De schuilhut is gebouwd op rechthoekige plattegrond met één bouwlaag met daarboven twee elkaar haaks snijdende zadeldaken die samen vier topgevels inleiden; op de kruising van de daken een achtzijdig torentje met riet gedekt tentdakje. In het torentje acht spitsboogvormige ramen en galmgaten. Onder elk van de topgevels houten vensters en deuren in 'melkmeisjeverband'.

Waardering

De SCHUILHUT (Tamboershut) VAN FORT VOSSEGAT is van algemeen belang vanwege:

* Cultuurhistorische waarden als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie zoals deze is ontworpen door C.R.T. Kraijenhoff en in eerste aanleg vanaf 1815 door hem, Jan Blanken en majoor-ingenieur Willem Offerhaus is gerealiseerd en daarna door anderen gedurende ongeveer 125 jaar is versterkt en verbeterd.

* Architectuurhistorische waarden, in het bijzonder als een additionele, niet verdedigbare uiting van de militair-strategische bouwkunde, die gebaseerd is op: a. het systeem van inundatie en accesverdediging (19de eeuw), b. samenhang met de wedloop met de zich versterkende offensieve middelen (19de eeuw).

Het betreft hier een onderdeel van rond 1875 - dat een voorbeeld is van een houten onderkomen voor manschappen in een specifieke functie die een bijzondere vormgeving rechtvaardigde.

* Ensemblewaarde en situationele waarden als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Tevens vanwege de functionele en fysieke samenhang met de overige onderdelen van het complex en in het bijzonder met het Wachthuis van Fort Vossegat en de Brug met de 12 gaten.

* Het onderdeel is representatief (karakteristiek) omdat het in verschijningsvorm de kenmerken vertoont die de toenmalige doelen onderstrepen.

* Het onderdeel is goed bewaard omdat het bouwwerk zich na restauratie in belangrijke mate in de toestand bevindt waarin het na de constructie verkeerde en omdat het nog verschillende authentieke onderdelen en details kent, die bij de herbestemming zijn ontzien.