Een coronamolecuul avant la lettre
Weblog
Het kunstwerk oogt als een bol van zacht materiaal waarin staafjes zijn gestoken. Het doet meteen denken aan een artistieke impressie van een coronamolecuul. In werkelijkheid dateert dit object van ver voor de coronacrisis en is het een houten plaat met daarop een zilverwit geschilderde cirkel waarin draadnagels van maximaal twee centimeter zijn geslagen, die door hun verschillende lengte, grootte van de kop en kleur het effect teweegbrengen van een bolling.
Dat illusionaire effect was precies de bedoeling van beeldend kunstenaar Yvonne Kracht. Ze is gefascineerd door de verhouding van het platte vlak tot de ruimte. Net na haar academietijd (begin jaren vijftig) schilderde ze abstract-expressionistisch en maakte ze grafiek en beeldhouwwerken, maar omstreeks 1960 ging ze over op reliëfs met geometrische vormen. ‘Op de schroothopen vond ik de restanten van de welvaart, zoals geometrische vormpjes... ze waren zo mooi, zo zuiver van vorm dat er iets in mij gebeurde, dat ik voor die tijd voor onmogelijk had gehouden: ik ging van wiskundige vormen houden. Ik maakte er reliëfs mee’, zei ze in 1961.
Haar grote abstracte objecten, vaak opdrachten voor de openbare buitenruimte staan verspreid over heel Nederland; haar kleinere objecten en tekeningen, foto’s en grafiek verblijven in diverse particuliere en openbare verzamelingen, in binnen- en buitenland. De rijksdienst bezit 60 werken van haar; aankopen, schenkingen en verwervingen via de Beeldende Kunstenaarsregeling, zoals deze compositie.