Souvenir uit Marokko
Weblog
Hij werd in 1875 geboren in Middelburg, moest van zijn vader het bankwezen in maar koos voor het kunstenaarschap, trok in 1911 naar Barbizon en vandaaruit een jaar later naar Spanje en Marokko, vestigde zich in 1923 ten slotte in Parijs, en stierf daar drie jaar later. Hij schilderde landschappen, marines en stadsgezichten, had verschillende leermeesters, een echtgenote en twee (muzikale) dochters, was lid van enkele kunstenaarsverenigingen, en dat is ongeveer alles wat over Isidoor Boasson bekend is.
Des te meer is bekend over de man van wie de Rijksdienst dit schilderijtje kreeg: de rijke Rotterdamse graanhandelaar Willem van Rede (1880-1953). Hij legateerde al zijn bezittingen (vermogen, huis, meubels, munten en penningen, etnografica, kunstnijverheid en ongeveer 1.200 stukken beeldende kunst) aan de Staat der Nederlanden. De ‘verzamelaar uit hartstocht’, zoals de ondertitel luidt van het boekje dat de Rijksdienst in 1990 over hem publiceerde, kocht vaak diverse werken tegelijk. Toen hij ter gelegenheid van de wereldtentoonstelling in 1925 in Parijs was verwierf hij 80 werken van allerlei ‘petits maîtres’ ineens in de stijl van de School van Barbizon. Het is aannemelijk dat ook dit schilderijte tot die koop behoorde.
Het paneeltje is volgens het etiket op de achterzijde gemaakt in Tanger. Het zou een van de stadspoorten kunnen zijn die toegang geeft tot het oude stadshart met hoog daarbovenuit de minaret van de Grote Moskee. Het is met vlotte streken gepenseeld: de lucht, de overkapping met een uitstalling van watermeloenen en de figuurtjes eromheen. De levendige setting en de noord-Afrikaanse warmte zullen globetrotter Van Rede gecharmeerd hebben.