Bickerseiland in Amsterdam

Rond 1960 besloot de gemeente Amsterdam dat Bickerseiland, een van de Westelijke Eilanden in Amsterdam, toe was aan vernieuwing. Projectontwikkelaar Gaus kwam met het plan om de bestaande bebouwing te slopen en met grote kantoorgebouwen van Bickerseiland een ‘Manhattan aan het IJ’ te maken. Buurtbewoners waren fel tegen deze plannen en richtten het Actiecomité Westelijke Eilanden op. Dit comité maakte een nieuw plan samen met Paul de Ley en Jouke van den Bout, twee studenten aan de Academie van Bouwkunst in Amsterdam. Door hun inzet wijzigde de gemeente in 1972 het bestemmingsplan, waardoor de gemengde functie van wonen en werken terugkeerde. De Ley en Van den Bout ontwierpen een wooncomplex dat invulling gaf aan de grote gaten die als gevolg van sanering in de middenstrook van het Bickerseiland waren gevallen. Het wooncomplex bestond uit twee bouwblokken van drie à vier bouwlagen. De vorm en schaal van de nieuwbouw waren afgestemd op die van de oude bebouwing. Kenmerkend voor het exterieur waren de mansardekappen en de erkers. Het project kreeg het predicaat Experimentele Woningbouw, waarvoor de burgerparticipatie een belangrijke reden was. Het project werd een exemplarisch succes van stadsvernieuwing, omdat alle bewoners uit de wijk zelf kwamen. In 1982 kwam er nog een complex van twee woonblokken bij.

Dit object hoort bij de verhaallijn Actie.