De Oosterscheldekering

De afsluiting van de Oosterschelde was het slotstuk van de uitvoering van het Deltaplan. De langste dam van de Deltawerken zou hier worden geplaatst om de kustlijn te verkorten en de Oosterschelde af te sluiten. Maar de afsluiting zou enorme consequenties hebben voor het achter de dam gelegen natuurgebied van slikken, schorren en zandplaten die door het stoppen van de getijden zouden verdwijnen. En ook de overgang van zout- naar zoetwater zou grote gevolgen hebben voor de natuur. Tijdens de jaren zeventig ontwikkelde zich een bewustzijn voor het belang van natuur en natuurbehoud. Deze zorgen staken de kop op tijdens de laatste fase van de Deltawerken. Onder druk van protest uit de ecologische hoek onderging het plan in 1973 een ingrijpende wijziging. De dam maakte plaats voor een stormvloedkering, waardoor de getijden en het zoute water voor een groot deel behouden bleven. Er was enorme technische inspanning nodig om dit te bouwen. Het resultaat was een bijna drie kilometer lange stormvloedkering, bestaande uit 65 geprefabriceerde betonnen pijlers en 62 stalen schuiven. Deze schuiven staan in normale toestand open om de getijden zo min mogelijk te verstoren. Bij storm en hoge waterstanden kunnen de schuiven sluiten. Zo kon de natuur achter de stormvloedkering zo veel mogelijk hetzelfde blijven. De officiële opening van de Oosterscheldekering door koningin Beatrix in 1986 betekende de voltooiing van de Deltawerken.

Dit object hoort bij de verhaallijn Milieu.