Vrankrijk

De Spuistraat in Amsterdam kwam in de jaren zeventig en tachtig in het nieuws door kraakacties van opstandige jongeren die de sloop van leegstaande panden in tijden van woningnood aan de kaak stelden. Een van de kraakpanden was Vrankrijk, ontworpen in 1875 door architect C. C. van der Heide. In dit gebouw zaten achtereenvolgens een steendrukkerij, een timmerwerkplaats en een meubelfabriek. Na de oorlog kwam het gebouw in bezit van dagblad De Telegraaf en garagehouder Hendrik Tabak. Na zijn overlijden in 1974 werd het verkocht omdat de straat te slecht bereikbaar was geworden. Nadat het pand onder speculanten van hand tot hand was gegaan, stond het lange tijd leeg, tot het in 1982 werd gekraakt. Tien jaar later kon de kraakbeweging huisuitzetting voorkomen door het pand aan te kopen en het onder een stichting zelf te beheren. Op de begane grond werden een kraakcafé en een kleine concertzaal voor benefietavonden, concerten en discussies ingericht. In de erboven gelegen verdiepingen werden woningen gecreëerd. Het door vrijwilligers gerunde krakersbolwerk heeft zijn activistische karakter tot op de dag van vandaag weten te behouden. Vrankrijk is het enige bewaard gebleven kraakpand in de Spuistraat en is met zijn opvallende gevelschildering een toeristische trekpleister geworden. De overige panden zijn inmiddels verbouwd tot dure huurwoningen of vervangen door luxe hotels.