Migrantenkerk mogelijke oplossing voor lege kerken
Uit een onderzoek onder 225 migrantenkerken blijkt dat een kwart van alle migrantenkerken op zoek is naar andere huisvesting. Bij de Evangelische migrantenkerken geldt dit zelfs voor 40% van het aantal kerkgenootschappen. Uit het onderzoek blijkt ook dat het vinden van huisvesting - bijvoorbeeld in een (voormalige) kerkgebouw - niet eenvoudig is.
Enerzijds komt dit doordat traditionele gebedshuizen lang niet altijd passend zijn. De nodige migrantenkerken willen namelijk buiten de vieringen om in het gebouw activiteiten organiseren zoals onderwijs, kinderopvang, festivals of lezingen. Daarvoor zijn klassieke kerkgebouwen vaak minder geschikt. Anderzijds speelt ook mee dat er soms sprake is van onbekendheid en soms zelfs van gebrek aan vertrouwen van de eigenaren/verhuurders ten opzichte van migratenkerken. Naar het rapport.
[Tekst gaat verder onder de afbeelding]
Voorbeelden van migrantenkerken
Migrantenkerken worden gevormd door groepen met o.a. een bi-culturele achtergrond die samen hun geloof willen belijden. Nederland kent al langer migrantenkerken, bijvoorbeeld de Waalse kerken, en kerken die gesticht zijn als gevolg van de dekolonisatie zoals de Indonesische Perki-kerk en de Molukse en Surinaamse kerken. Van meer recente datum zijn de kerken die door arbeidsmigranten zijn opgericht zoals bijvoorbeeld de Ghanese Pentecost Revival Church, of door vluchtelingen en asielzoekers zoals bijvoorbeeld de Eritrees-Orthodoxe Kerk. Zo zijn er ook Poolse parochies ingericht door arbeidsmigranten en expatkerken. In totaal zijn er naar schatting, afgeleid van recente CBS-cijfers, ongeveer 700.000 migrantenchristenen in Nederland.
Over het onderzoek
In Nederland is er veel aandacht voor de krimp in de klassieke christelijke kerken. Één groep christelijke kerken groeit: de migrantenkerken. Hier zou een oplossing kunnen liggen voor de groeiende leegstand in traditionele kerken. Het programma Toekomst Religieus Erfgoed, dat vorig jaar formeel eindigde, gaf opdracht dit te onderzoeken. Kaski, het Onderzoekscentrum voor Religie en Samenleving, verbonden aan de Radboud Universiteit van Nijmegen voerde dit, samen met SKIN, de koepelorganisatie voor migrantenkerken in Nederland, uit.
Lees meer over migrantenkerken in het magazine Met Hart en Ziel, zie pagina 8 en 9.