Als gevolg van de Tweede Wereldoorlog moest Nederland de enorme oorlogsschade herstellen. In de getroffen gebieden, zoals plaatsen langs de Grebbelinie en Rotterdam, werd meteen na de inval van de Duitsers en het bombardement in 1940 begonnen met de wederopbouw. De wederopbouwperiode (1940-1965) startte dus al in het begin van de oorlog.
Wederopbouwarchitectuur en –gebieden
De architectuur, stedenbouw en landinrichting uit de periode 1940-1965 vertegenwoordigen een belangrijke ontwikkeling in de Nederlandse geschiedenis. Het is een periode van herstel van oorlogsschade en van schaarste, maar ook van optimisme en vernieuwing. Kenmerk voor deze naoorlogse jaren is de introductie van nieuwe materialen, nieuwe verkavelingspatronen, een nieuwe wijkopbouw met veel groen en ruimte en een steeds belangrijkere rol voor het verkeer.
Wederopbouw onderzocht
Door stedelijke vernieuwing staat de architectuur, stedenbouw en de landinrichting uit deze periode steeds vaker onder druk. Voor de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed was dat de aanleiding om de bijzondere waarden van het erfgoed uit de wederopbouwperiode te onderzoeken. Dit resulteerde in bijna 200 nieuwe rijksmonumenten en 30 gebieden van nationaal belang voor de periode 1940-1965.
